Kat heeft een rustig luilekkerleventje. Dat wordt danig verstoord wanneer de kleuter Olivia op bezoek komt. Zij doorzoekt het hele huis om Kat te vinden en met hem te spelen. Maar Kat laat zich maar zien wanneer de rust is weergekeerd. 

Dit voorleesboek springt er in de eerste plaats uit door zijn heerlijk humor. Vaak zit die in het contrast tussen woord en beeld. Zo zie je Kat met een muis in de weer bij de zin “Hij heeft altijd iemand om mee te spelen(...)” of begerig naar een vis op tafel kijken bij “(...) en er is altijd iets om te eten.” Ook de zoektocht van Olivia waarin ze Kat niet vindt, maar de lezer overal ziet waar Kat zich verbergt – tot zelfs opgepropt in een bokaal – zorgt ongetwijfeld voor veel hilariteit bij het voorlezen.

Maar los van het grappige geeft het boek veel informatie over het gedrag van een kat en kan je met een kleuter bespreken hoe hij of zij zich best opstelt tegenover een kat. Met woorden gaat Eva Eland zeer spaarzaam om, ze geeft alle ruimte aan haar illustraties. En terecht, haar figuren dartelen over de bladzijden, met gezichtsuitdrukkingen die boekdelen spreken. Zo zie je de ergernis van Olivia groeien tot ze paginagroot en in het knalroze in woede uitbarst. En volg je de gemoedsstemming van Kat van gelukzalig over angstig tot vervuld van medelijden wanneer Olivia droevig vraagt of Kat haar niet lief vindt?

Dit prentenboek is gedrukt in drie pantonekleuren: fel geel, grasgroen en fluorescerend roze. Dat zorgt er enerzijds voor dat kleur van de bladzijden spat en anderzijds dat er eenheid is in het geheel, door de beperking tot drie kleuren en hun afgeleiden. Titel en de personages springen eruit in diepdruk op de prettig aanvoelende en zeer aantrekkelijke cover. En de extra verstopplekjes van Kat op de schutbladen laten het plezier nog lang voortduren. Een zalig boek.