Zelf had ik er nog niet echt bij stilgestaan, maar de titel zou wel eens kunnen kloppen. Beren zijn nu eenmaal graag geziene hoofdrolspelers in prentenboeken. Dat deze dieren het ondertussen grondig beu zijn, blijkt uit dit verhaal. Dus als jij je ook afvraagt waarom er zoveel berenboeken zijn, dan is dit prentenboek zeker iets voor jou.

De rollende ogen van de beer op de kaft maken extra duidelijk dat hij liever andere dingen zou doen. Hij laat het verhaal nog wel even “Er was eens”-gewijs starten, maar vanaf de bladzijde die daarop volgt, doet hij er alles aan om zijn standpunt uit te leggen en vooral … te verdedigen.

De bruin gedrukte tekst is die van de beer, de zwart gedrukte die van de auteur. De auteur blijft proberen om de beer uit te dagen en te overtuigen zodat hij toch nog een verhaal kan schrijven. De beer blijft tegenpruttelen maar wilt ook wel helpen door op zoek te gaan naar een ander hoofdpersonage. Daar heeft de auteur dan weer geen oren naar. Aan elke vervanger scheelt wel iets. Uiteindelijk wordt er toch een compromis gesloten: het zal een verhaal worden met een beer in vakantiemodus.

Een eenvoudig maar heerlijk origineel verhaal. De illustraties zijn net als de tekst grappig en zeer duidelijk. Vooral de ogen spreken boekdelen. Een aanrader!