Vega, een meisje van bijna 10, woont samen met haar vader op een bijzonder eiland, giraffeneiland. Haar opa Hektor woont vlakbij. Hij is de vader van Vega’s moeder maar die kent ze niet. Wanneer ze meer over haar moeder te weten wil komen krijgt ze noch van haar vader noch van haar opa antwoorden. Op een dag brengt Vega’s vader Viona mee naar huis. De sfeer wordt vanaf nu ijzig in huis en daarom beslist Vega om samen met haar beste vriend Nelson op zoek te gaan naar haar echte moeder. Zo hoopt ze te vermijden dat haar vader helemaal bevriest.

De zussen Chanfreau maken met dit verhaal hun debuut – en wat voor een! In het verhaal is niets wat het lijkt. Vega heeft een levendige fantasie net als haar opa en ziet overal dingen die er niet echt zijn of toch wel? Zo ziet ze overal dierachtige wezens en groeien er in opa’s tuin wel heel levendige planten. Als lezer brengt het je misschien aanvankelijk wat in de war omdat je mee moet gaan in de flow van verbeelding. Vega vult haar saaie leventje en de gaten die ze heeft over haar identiteit op met fantasie en dat is even wennen als je denkt dat je een klassiek relaas van haar leven aan het lezen bent.

De zoektocht van Vega, Nelson en opa naar de moeder van Vega is opgedeeld in 22 hoofdstukken. Bijzonder is dat elk hoofdstuk als titel een wetenswaardigheidje is over dieren, een niet verzonnen maar feitelijk gegeven. Dat staat haaks op de vertelstijl. Het is aan de lezer om uit te zoeken waarom precies dat wist-je-datje gekozen is voor het desbetreffende hoofdstuk. Het zet de lezer dus aan het denken over hoe fantasie en realiteit met elkaar verweven kunnen zijn. Noem het gerust een filosofische insteek. Hoe echt is jouw leven?

Prachtig zijn de illustraties zowel op de kaft als binnenin. Het lijken van op een afstandje heel normale illustraties tot je ze wat beter bekijkt. Amanda weet je visueel te strikken. Bijvoorbeeld als je de omslagillustratie bekijkt denk je meteen aan een dierlijk hart maar als je naar de details gaat kijken zie je dat er zo veel meer in verweven zit. Het is een genot om elke illustratie afzonderlijk te onderzoeken en steeds opnieuw verwonderd te raken door leuke details.

Een kleine bedenking is of jonge lezers (vanaf 9 jaar) wel helemaal mee gaan zijn met de schrijfstijl die zeer fantasierijk is. Anderzijds is het een boek met verschillende gelaagdheden waar elke leeftijd en/of elke persoon iets anders uit kan halen.

De zussen weten een magisch realisme neer te zetten in woord en beeld. Een wonderlijk verhaal.